فهرست مطالب
1- فصل اول
نگاهی به وضعیت کسب و کار های سنتی در کشور های منتخب
1-1 مقدمه
2-1 کسب و کار سنتی
3-1 انواع کسب و کار سنتی
1-4 معایب کسب و کار سنتی
5-1 تفاوت کسب و کار سنتی و کسب و کار کوچک
6-1 انتخاب کشور های منتخب در کسب و کار های سنتی و دلیل انتخاب آن ها
1-6-1 اندونزی
2-6-1 نیجریه
3-6-1 ویتنام
4-6-1 غنا
5-6-1 ایران
1-7 سهم کسب و کار های سنتی در کسب تراز تجاری این کشور ها
1-7-1 اندونزی
1-7-2 نیجریه
1-7-3 ویتنام
4-7-1 غنا
5-7-1 ایران
1-8 نتیجه گیری
2- فصل دوم
نقش تجارت الکترونیک در کسب و کار های سنتی
2-1 مقدمه
2-2 تجارت الکترونیک
2-2-1 اجزای اصلی تجارت الکترونیک
2-2-2 چارچوب تجارت الکترونیک
2-3 معایب تجارت الکترونیک برای مشتریان
2-4 مزایا تجارت الکترونیک برای صاحبان کسب و کار
2-5 انواع مدل های تجارت الکترونیک
2-5-1 تجارت الکترونیک بنگاه-بنگاه (B2B)
2-5-2 تجارت الکترونیک بنگاه-مشتری (B2C)
2-5-3 تجارت الکترونیک مشتری ـ مشتری (C2C)
2-5-4 تجارت الکترونیک مصرف کننده با فروشنده (C2B)
2-5-5 تجارت الکترونیک دولت ـ دولت (G2G)
2-5-6 تجارت نقطه به نقطه(P2P)
7-5-2 تجارت فروشنده با اداره(B2A)
2-6 تجارت الکترونیک در برابر تجارت سنتی
2-6-1 تفاوت های کلیدی بین تجارت سنتی و تجارت الکترونیک
2-7 تاثیر گزاری تجارت الکترونیک در تمام سطوح مختلف تجارت
2-8 تجارت الکترونیک در کشور های در حال توسعه
2-9 نتیجه گیری 39
3- فصل سوم
استراتژی های تجارت الکترونیک کسب و کار های سنتی در کشور های منتخب
3-1 مقدمه
3-2 استراتژی تجارت الکترونیک در کشور اندونزی
3-3 استراتژی تجارت الکترونیک در کشور ویتنام
3-4 استراتژی تجارت الکترونیک در کشور غنا
3-5 استراتژی تجارت الکترونیک در کشور نیجریه
3-6 استراتژی تجارت الکترونیک در کشور ایران
3-7 مقایسه تجارت الکترونیک در کشور های منتخب
3-8 نتیجه گیری
4- فصل چهارم
جمع بندی
4-1 مقدمه
4-2 محدودیت های تجارت الکترونیک
4-3 استراتژی های تجارت الکترونیک در کشور های منتخب
4-4 پیشنهاد برای پژوهش های آتی
منابع

1- فصل اول
نگاهی به وضعیت کسب و کار های سنتی در کشور های منتخب

1-1 مقدمه
از زمانی که پول نقد وارد دنیای اقتصاد جهان شد و جای معاملات تهاتری را گرفت، کسب و کارهای سنتی که امروز شاهد هستیم، شکل گرفتند. پیش از پیدایش این نوع کسب و کار، همه مردم هم تولید کننده و هم در عین حال مصرف کننده بودند و برای تامین مایحتایج زندگی خود، باید تولید خود را در مقابل تولید دیگران معاوضه یا همان تهاتر می‌کردند.
اما پس از پیداش پول و سکه طلا، هر کس تولید خود را به صورت جداگانه می‌فروخت و آن را با پول معاوضه می‌کرد. به این شکل اکثر مردم هم فروشنده و هم خریدار اجناس مختلف بودند. این روند تا زمانی ادامه داشت که برخی از افراد قادر به تولید نبودند و واسطه در این میان شکل گرفت. به تدریج مشاغل خدماتی و فروشندگی به وجود آمدند و روی هم رفته کسب و کارهای سنتی شکل گرفتند.
در نتیجه می‌توان گفت که شاید در حدود هزاران سال است که روند خرید و فروش و کسب و کار به صورت کلی، به همین شکلی است. شاید ورود تکنولوژی کمی این رویه را ساده‌تر کرده باشد اما با گستردگی اینترنت، این کسب و کارها به صورت کامل دگرگون شدند و شکل دیگری پیدا کردند.
این سال‌ها را می‌توان سال‌های سرعت دانست. همه انسان‌ها به نوعی عجله دارند تا کار خود را انجام دهند و کسب درآمد کنند. این مساله در ابر شهرهای بزرگ جهان بیش از هر جای دیگر نمود پیدا می‌کند. به همین خاطر بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند تا به صورت غیر حضوری قادر باشند نیازهای خود را مرتفع سازند. این مساله ایده اساسی مشاغل مدرن و اینترنتی را شکل داد.
همین مساله ایده اساسی فروش اینترنتی و انواع کسب و کار مدرن را شکل داد و امروزه شاهد میلیون‌ها کسب و کار اینترنتی در سطح جهانی هستیم که به خاطر مزایای کسب و کار اینترنتی به آن روی آورده اند. در اکثر مواقع، برای راه اندازی یک کسب و کار اینترنتی، اصلا نیازی به مکان فیزیکی نیست و با یک تلفن همراه هوشمند و دسترسی به اینترنت پر سرعت، می‌توان کسب و کار اینترنتی را به خوبی مدیریت کرد.
بسیاری از مالکین کسب و کارهای سنتی در مقابل تغییر سبک درآمد زایی خود مقاومت می ‌کنند و ترجیح می‌ دهند از روش‌ های سنتی تبعیت کنند. اما با توجه به دگرگونی ‌هایی که تکنولوژی ایجاد کرده است می توان به این نتیجه رسید که بسیاری از مشاغل به خاطر وجود تکنولوژی از بین رفته ‌اند و اصلا دیگر وجود خارجی ندارند. به عنوان مثال یخچال و فریزر که امروزه جایگزین یخ فروشی شده اند و آن را به خاطره تبدیل کرده اند.
2-1 کسب و کار سنتی
کسب و کار سنتی به کسب و کار هایی گفته می شود که مبادله ی کالا به صورت مستقیم و حضوری انجام می شود. در این روش مبادله به صورت رودررو و با حضور مشتری انجام می شود. به عبارت دیگر کسب و کار سنتی در واقع همان مغازه داری به سبک رایج است، که مغازه دار اجناس را به صورت کلی خریداری کرده و با سبک و سیاق خاص خود، آن ها را به صورت خرده فروشی در محل فروش یا همان مغازه خود ارائه می کند.
این روش کسب و کار یکی از متداول ترین روش ها می باشد که یکی از جذابیت های این سبک کسب و کار به حسن سلیقه فرد در نحوه ارائه اجناس یا همان طراحی و دکور مغازه و چیدمان اجناس مرتبط است. در این روش از کسب و کار تا زمانی درآمد وجود دارد که مغازه دار در محل کسب و کار خود حضور فیزیکی و فعالیت داشته باشد.[1]